ຊືນ
ภาษาลาว
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [sɯːn˧˥]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [sɯːn˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ຊືນ
- สัมผัส: -ɯːn
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ซืน, ภาษาเขิน ᨪᩨ᩠ᨶ (ซืน), ภาษาไทลื้อ ᦌᦹᧃ (ซืน), ภาษาไทใหญ่ သိုၼ်း (สึ๊น, “เวลาที่ผ่านไป, ก่อนหน้านี้”) , ภาษาจ้วง swnz (ซืน), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง vaenz swnz (วันซืน-วานซืน)
คำนาม
[แก้ไข]ຊືນ • (ซืน)
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]เทียบภาษาจีนยุคกลาง 鉛 (MC ywen, “ตะกั่วดำ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชิน, ภาษาคำเมือง ᨩᩨ᩠ᨶ (ชืน), ภาษาเขิน ᨩᩨ᩠ᨶ (ชืน), ภาษาไทลื้อ ᦋᦹᧃ (ชืน), ภาษาไทดำ ꪋꪳꪙ (จึ̱น), ภาษาไทใหญ่ ၸိုၼ်း (จึ๊น), ภาษาไทใต้คง ᥓᥧᥢᥰ (จู๊น), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง cwnz (ชืน-ตะกั่ว)
คำนาม
[แก้ไข]ຊືນ • (ซืน)
คำพ้องความ
[แก้ไข]ตะกั่ว
- ກົ່ວ (ก็่ว)