ข้ามไปเนื้อหา

ᨩᩪ᩶

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาเขิน

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɟuːꟲ² (คนรัก; ผู้ล่วงประเวณี); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชู้, ภาษาคำเมือง ᨩᩪ᩶ (ชู้), ภาษาลาว ຊູ້ (ซู้), ภาษาไทลื้อ ᦋᦴᧉ (ชู้), ภาษาไทใหญ่ ၸူႉ (จู๎), ภาษาไทใต้คง ᥓᥧᥳ (จู๎), ภาษาอาหม 𑜋𑜥 (ฉู)

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ᨩᩪ᩶ (ชู้)

  1. ชู้ (คนรัก)

ลูกคำ

[แก้ไข]

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɟuːꟲ² (คนรัก; ผู้ล่วงประเวณี); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชู้, ภาษาเขิน ᨩᩪ᩶ (ชู้), ภาษาลาว ຊູ້ (ซู้), ภาษาไทลื้อ ᦋᦴᧉ (ชู้), ภาษาไทใหญ่ ၸူႉ (จู๎), ภาษาไทใต้คง ᥓᥧᥳ (จู๎), ภาษาอาหม 𑜋𑜥 (ฉู)

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ᨩᩪ᩶ (ชู้) (คำลักษณนาม ᨤᩫ᩠ᨶ)

  1. ชู้ (ผู้ล่วงประเวณี)
  2. ชู้ (คนรัก)

ภาษาไทลื้อ

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ᨩᩪ᩶ (ชู้)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᦋᦴᧉ (ชู้)