ᩈᩥᨠ᩠ᨡᩣ

ภาษาคำเมือง

รูปแบบอื่น

• (ถอดอักษร) สิกขา
• (ถอดเสียง) สิ๋กขา

รากศัพท์

ยืมมาจากบาลี สิกฺขา; เทียบสันสกฤต शिक्षा (ศิกฺษา); ร่วมเชื้อสายกับไทย สิกขา

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /sik˨˦-xaː˨˦/

คำนาม

ᩈᩥᨠ᩠ᨡᩣ (สิกขา)

1. สิกขา (ข้อที่จะต้องศึกษา, การศึกษา)

อ้างอิง

• พจนานุกรมภาษาล้านนา = The Lanna dictionary (พิมพ์ครั้งที่ 2). (พ.ศ. 2550). เชียงใหม่: สถาบันภาษา ศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.