土曜日

ภาษาญี่ปุ่น

คันจิในศัพท์นี้
土	曜	日
ど ระดับ: 1	よう ระดับ: 2	ひ > び ระดับ: 1
จูบะโกะโยะมิ

รูปแบบอื่น

• （土）; ㈯; ㊏

รากศัพท์

/doeubi/ > /dojoːbi/

ประสมจาก 土曜 (doyō, “ดาวเสาร์”, อ้างอิงถึงวันของดาวเสาร์ตามโหราศาสตร์จีน ซึ่งได้รับอิทธิพลมาตั้งแต่ยุคเฮอัง) +‎ 日 (hi, “วัน”)

คำประสมที่ใช้ปัจจัย 日 (hi, “วัน”) เริ่มปรากฎใช้กันอย่างแพร่หลายตั้งแต่ยุคเมจิพร้อมกับการประกาศใช้ปฏิทินกริกอเรียน

การออกเสียง

• (โตเกียว) どよ​ーび [dòyóꜜòbì] (นะกะดะกะ – [2])
• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [do̞jo̞ːbʲi]

คำนาม

土曜日 (โดะโยบิ) (ฮิระงะนะ どようび, โรมะจิ doyōbi, ฮิระงะนะโบราณ どえうび)

1. วันเสาร์

   わたしの休(やす)みは土曜日(どようび)と日曜日(にちようび)です。

   Watashi no yasumi wa doyōbi to nichiyōbi desu.

   วันหยุดของฉันคือวันเสาร์และอาทิตย์

คำพ้องความ

• 土曜(どよう) (doyō)
• サタデー (satadē)

ดูเพิ่ม

• (วันของสัปดาห์) 曜(よう)日(び) (yōbi); 日(にち)曜(よう)日(び) (nichiyōbi, “วันอาทิตย์”), 月(げつ)曜(よう)日(び) (getsuyōbi, “วันจันทร์”), 火(か)曜(よう)日(び) (kayōbi, “วันอังคาร”), 水(すい)曜(よう)日(び) (suiyōbi, “วันพุธ”), 木(もく)曜(よう)日(び) (mokuyōbi, “วันพฤหัสบดี”), 金(きん)曜(よう)日(び) (kin'yōbi, “วันศุกร์”), 土(ど)曜(よう)日(び) (doyōbi, “วันเสาร์”) ^{(หมวดหมู่:ภาษาญี่ปุ่น:วันของสัปดาห์)}