𑜁𑜢𑜂𑜫
ภาษาอาหม[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *kʰɛːŋᴬ¹, จากภาษาไทดั้งเดิม *k.reːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย แข็ง, ภาษาลาว ແຂງ (แขง), ภาษาไทลื้อ ᦶᦃᧂ (แฃง), ภาษาไทดำ ꪵꪄꪉ (แฃง), ภาษาไทใหญ่ ၶႅင် (แขง), ภาษาปู้อี jeengl, ภาษาแสก เถรี่ยง (“แข็ง”) และ แข้ง (“ตึง”)
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
𑜁𑜢𑜂𑜫 • (ขิง์)