ၶႅင်
ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *kʰɛːŋᴬ¹, จากภาษาไทดั้งเดิม *k.reːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย แข็ง, ภาษาลาว ແຂງ (แขง), ภาษาไทลื้อ ᦶᦃᧂ (แฃง), ภาษาไทดำ ꪵꪄꪉ (แฃง), ภาษาอาหม 𑜁𑜢𑜂𑜫 (ขิง์), ภาษาปู้อี jeengl, ภาษาแสก เถรี่ยง (“แข็ง”) และ แข้ง (“ตึง”)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kʰɛŋ˨˦/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ข๋+แ-ง/
- สัมผัส: -ɛŋ
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทใหญ่ที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทใหญ่ที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทใหญ่ที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทใหญ่ที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทใหญ่ที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- สัมผัส:ภาษาไทใหญ่/ɛŋ
- ศัพท์ภาษาไทใหญ่ที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทใหญ่
- คำคุณศัพท์ภาษาไทใหญ่
- ภาษาไทใหญ่ terms with redundant head parameter