conquer

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาอังกฤษ[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

conquer (ปัจจุบันกาล สามัญ เอกพจน์ บุรุษที่สาม conquers, ปัจจุบันกาล พาร์ทิซิเพิล conquering, อดีตกาล สามัญ และ อดีตกาล พาร์ทิซิเพิล conquered) (คองเคอรฺ)

  1. ชนะ
  2. ได้มาด้วยการชนะสงคราม