dawdle

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาอังกฤษ[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

dawdle (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม dawdles, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล dawdling, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล dawdled) (ดอเดิล)

  1. เสียเวลา, อืดอาด, ปล่อยเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์, ชักช้าร่ำไร
    She dawdled in the vestibule.
    เธอฆ่าเวลาในห้องพักรอ
    They did not have time to dawdle.
    พวกเขาไม่ได้มีเวลาที่จะเสีย
    Stop dawdling and do your chores.
    หยุดอืดอาดเสียเวลาและทำงานบ้านเสีย