จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
dawdle (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม dawdles, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล dawdling, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล dawdled) (ดอเดิล)
- เสียเวลา, อืดอาด, ปล่อยเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์, ชักช้าร่ำไร
She dawdled in the vestibule.- เธอฆ่าเวลาในห้องพักรอ
They did not have time to dawdle.- พวกเขาไม่ได้มีเวลาที่จะเสีย
Stop dawdling and do your chores.- หยุดอืดอาดเสียเวลาและทำงานบ้านเสีย
