ข้ามไปเนื้อหา

kochen

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: Köchen

ภาษาเยอรมัน

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากเยอรมันสูงกลาง, จากเยอรมันสูงเก่า kochōn, kohhōn (ทำอาหาร), จากช่วงท้ายของเจอร์แมนิกดั้งเดิม *kukōną (ทำอาหาร), ทั้งจาก*kukaz (ทำอาหาร) จากภาษาละติน coquus, หรือยืมจากละตินตลาด *coco, cocere, จากละติน coquō, coquere. เทียบกับดัตช์ koken

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

kochen (คำกริยาอ่อน, ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม kocht, อดีตกาล kochte, พาร์ทิซิเพิลอดีตกาล gekocht, คำกริยานุเคราะห์ haben)

  1. (อกรรม, ของของเหลว) เดือด
  2. (อกรรม, ของคน) ทำอาหาร
  3. (สกรรม) เดือด

การผัน

[แก้ไข]

คำพ้องความ

[แก้ไข]

ลูกคำ

[แก้ไข]

ดูเพิ่ม

[แก้ไข]

อ่านเพิ่ม

[แก้ไข]