ข้ามไปเนื้อหา

racine

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาฝรั่งเศส

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาฝรั่งเศสเก่า, จากละตินช่วงปลาย radicῑna (root), จากภาษาละติน radix, radicis (ราก), จากภาษาอิตาลิกดั้งเดิม *wrād-ī-, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *wréh₂ds.

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

racine ญ. (พหูพจน์ racines)

  1. (botany) ราก
  2. (ในเชิงเปรียบเทียบ) ราก, เหง้า
  3. (ไวยากรณ์) ราก
  4. (คณิตศาสตร์) ราก

คำกริยา

[แก้ไข]

racine

  1. บุรุษที่หนึ่ง เอกพจน์ ปัจจุบันกาล มาลาบอกเล่าของ raciner
  2. บุรุษที่สาม เอกพจน์ ปัจจุบันกาล มาลาบอกเล่าของ raciner
  3. บุรุษที่หนึ่ง เอกพจน์ ปัจจุบันกาล มาลาสมมุติของ raciner
  4. บุรุษที่สาม เอกพจน์ ปัจจุบันกาล มาลาสมมุติของ raciner
  5. บุรุษที่สอง เอกพจน์ มาลาสั่งของ raciner

ลูกคำ

[แก้ไข]

อ่านเพิ่ม

[แก้ไข]

การสลับอักษร

[แก้ไข]