racine

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา

ภาษาฝรั่งเศส[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จากภาษาฝรั่งเศสเก่า, จากภาษาละตินยุคปลาย radicῑna (root), จากภาษาละติน radix, radicis (ราก), จากภาษาอิตาลิกดั้งเดิม *wrād-ī-, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *wréh₂ds.

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

racine ญ. (พหูพจน์ racines)

  1. (ของต้นไม้) ราก
  2. (เปรียบเปรย) ราก, เหง้า
  3. (ไวยากรณ์) ราก
  4. (คณิตศาสตร์) ราก

คำกริยา[แก้ไข]

racine

  1. บุรุษที่หนึ่ง เอกพจน์ ปัจจุบันกาล นิเทศมาลาของ raciner
  2. บุรุษที่สาม เอกพจน์ ปัจจุบันกาล นิเทศมาลาของ raciner
  3. บุรุษที่หนึ่ง เอกพจน์ ปัจจุบันกาล ปริกัลปมาลาของ raciner
  4. บุรุษที่สาม เอกพจน์ ปัจจุบันกาล ปริกัลปมาลาของ raciner
  5. บุรุษที่สอง เอกพจน์ อาณัติมาลาของ raciner

ลูกคำ[แก้ไข]

อ่านเพิ่ม[แก้ไข]

การสลับอักษร[แก้ไข]