ข้ามไปเนื้อหา

schweigen

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาเยอรมัน

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาเยอรมันสูงกลาง swīgen, จากภาษาเยอรมันสูงเก่า swīgēn, จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *swīgijaną, *swīgāną. ในรูปแบบดั้งเดิมเป็นกริยาอ่อน แต่เริ่มเปลี่ยนในช่วงภาษาเยอรมันสูงกลาง. ร่วมเชื้อสายกับภาษาดัตช์ zwijgen.

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

schweigen (คำกริยาแข็งกลุ่ม 1, ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม schweigt, อดีตกาล schwieg, พาร์ทิซิเพิลอดีตกาล geschwiegen, คำกริยานุเคราะห์ haben)

  1. (อกรรม) เงียบ

การผัน

[แก้ไข]

คำตรงข้าม

[แก้ไข]

ลูกคำ

[แก้ไข]

อ่านเพิ่ม

[แก้ไข]