schweigen

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาเยอรมัน[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาเยอรมันสูงกลาง swīgen, จากภาษาเยอรมันสูงเก่า swīgēn, จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *swīgijaną, *swīgāną. ในรูปแบบดั้งเดิมเป็นกริยาอ่อน แต่เริ่มเปลี่ยนในช่วงภาษาเยอรมันสูงกลาง. ร่วมเชื้อสายกับภาษาดัตช์ zwijgen.

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

schweigen (คำกริยาแข็งกลุ่ม 1, ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม schweigt, อดีตกาล schwieg, พาร์ทิซิเพิลอดีตกาล geschwiegen, คำกริยานุเคราะห์ haben)

  1. (อกรรม) เงียบ

การผัน[แก้ไข]

คำตรงข้าม[แก้ไข]

ลูกคำ[แก้ไข]

อ่านเพิ่ม[แก้ไข]

  • schweigen” ใน ดูเดิน (Duden) ออนไลน์