กุล
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาบาลี กุล; ภาษาสันสกฤต कुल (กุล)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | กุน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gun |
ราชบัณฑิตยสภา | kun | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kun˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | กุณฑ์ กุน |
คำนาม[แก้ไข]
กุล
คำประสม[แก้ไข]
ภาษาญัฮกุร[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kul/
คำกริยา[แก้ไข]
กุล
ภาษาบาลี[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์[แก้ไข]
ภาษาสันสกฤต कुल (กุล)
คำนาม[แก้ไข]
กุล ก.
การผันรูป[แก้ไข]
ตารางการผันรูปของ "กุล" (เพศกลาง)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | กุลํ | กุลานิ |
กรรมการก (ทุติยา) | กุลํ | กุลานิ |
กรณการก (ตติยา) | กุเลน | กุเลหิ หรือ กุเลภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | กุลสฺส หรือ กุลาย หรือ กุลตฺถํ | กุลานํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | กุลสฺมา หรือ กุลมฺหา หรือ กุลา | กุเลหิ หรือ กุเลภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | กุลสฺส | กุลานํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | กุลสฺมิํ หรือ กุลมฺหิ หรือ กุเล | กุเลสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | กุล | กุลานิ |
ภาษาปักษ์ใต้[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
กุล
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- สัมผัส:ภาษาไทย/un
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาญัฮกุรที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาญัฮกุร
- คำกริยาภาษาญัฮกุร
- ศัพท์ภาษาบาลีที่สืบทอดจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาบาลีที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- คำหลักภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลี
- ภาษาบาลี terms with redundant head parameter
- คำนามภาษาบาลีในอักษรไทย
- คำหลักภาษาปักษ์ใต้
- คำนามภาษาปักษ์ใต้
- sou:ไม้ต้น