ขงจื๊อ
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 孔子／孔子 (Khóng-chír)[1]
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ขง-จื๊อ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǒng-jʉ́ʉ |
| ราชบัณฑิตยสภา | khong-chue | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰoŋ˩˩˦.t͡ɕɯː˦˥/(สัมผัส) | |
คำวิสามานยนาม
[แก้ไข]ขงจื๊อ