ขาใหญ่
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ขา-ไหฺย่ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǎa-yài |
| ราชบัณฑิตยสภา | kha-yai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰaː˩˩˦.jaj˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
- ลูกค้าประจำที่ซื้อสินค้าครั้งละมาก ๆ
- เธอเป็นลูกค้าขาใหญ่ของร้านเรา
- นักเลงหรือนักโทษที่มีอิทธิพล
- ตำรวจจับขาใหญ่ค้ายาเสพติดได้แล้ว
- นักโทษที่เข้าไปใหม่ต้องยอมสยบต่อขาใหญ่ในคุก
อ้างอิง[แก้ไข]
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 21.