ปลุก
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *plokᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ປຸກ (ปุก), ภาษาไทใหญ่ ပူၵ်း (ปู๊ก), ภาษาอาหม 𑜆𑜤𑜀𑜫 (ปุก์)， ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง zoek（byoek）， ภาษาจ้วง byoek
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ปฺลุก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bplùk |
| ราชบัณฑิตยสภา | pluk | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pluk̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
ปลุก (คำอาการนาม การปลุก)