แน่วแน่

ภาษาไทย

รากศัพท์

แน่ว + แน่

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		แน็่ว-แน่
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	nɛ̂o-nɛ̂ɛ
	ราชบัณฑิตยสภา	naeo-nae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/nɛw˥˩.nɛː˥˩/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์

แน่วแน่ (คำอาการนาม ความแน่วแน่)

1. อาการที่ใจมุ่งมั่นอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง, แน่แน่ว ก็ว่า

   ตั้งใจแน่วแน่