แวะ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน แว่, ภาษาลาว ແວ່ (แว่), ภาษาคำเมือง ᩅᩯ᩵ (แว่), ภาษาเขิน ᩅᩯᩬᩡ (แวอะ, “หยุดชั่วคราวระหว่างทาง”), ภาษาไทลื้อ ᦶᦞᧈ (แว่), ภาษาไทใหญ่ ဝႄႉ (แว๎), ภาษาไทใต้คง ᥝᥥᥳ (เว๎)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | แวะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wɛ́ |
ราชบัณฑิตยสภา | wae | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wɛʔ˦˥/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
แวะ (คำอาการนาม การแวะ)