ข้ามไปเนื้อหา

ใส่

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ใส และ ใส้

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *s.cɤːlᴮ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩈᩲ᩵ (ใส่), ลาว ໃສ່ (ใส่), ไทลื้อ ᦺᦉᧈ (ไส่), ไทดำ ꪻꪎ꪿ (ใส่), ไทใหญ่ သႂ်ႇ (ใส่), ไทใต้คง ᥔᥬᥱ (ใส่), อาหม 𑜏𑜧 (สว์) หรือ 𑜏𑜧𑜤 (สาว์), แสก จอ

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ไส่
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsài
ราชบัณฑิตยสภาsai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/saj˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

ใส่ (คำอาการนาม การใส่)

  1. สวม
    ใส่เสื้อ
    ใส่กางเกง
  2. เอาไว้ข้างในภาชนะหรือสถานที่เป็นต้น
    กรอกน้ำใส่ขวด
    นำนักโทษไปใส่คุก
  3. บรรทุก
    เอาสินค้าใส่รถ
  4. (ภาษาปาก, สแลง) ด่าว่าหรือชกต่อยทันทีอย่างรุนแรง
    พอเจอกัน ยังไม่ทันจะพูดสักคำ เขาก็ใส่ฉันเป็นชุดเลย
  5. (ภาษาปาก, สแลง) ทำซ้ำ ๆ หรือหนัก

ลูกคำ

[แก้ไข]

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

ใส่ (คำอาการนาม ก๋ารใส่ หรือ ก๋านใส่)

  1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᩈᩲ᩵ (ใส่) หรือ ᩈᩱ᩵ (ไส่)