אב

ภาษาฮีบรู

รากศัพท์ 1

จากเซมิติกดั้งเดิม *ʾab-

คำนาม

אָב (อาวฺ) ช. (พหูพจน์ไม่ชี้เฉพาะ אָבוֹת, สมาสเอกพจน์ אֲבִי־, คู่ศัพท์เพศหญิง אֵם)

1. พ่อ
2. บรรพบุรุษ
3. ต้นตระกูล
4. ผู้คิดค้น, ผู้ริเริ่ม
5. ต้นแบบ
6. (אַב) singular construct form of אָב (อาวฺ)‎

การผันรูป

การผันรูปของ אָב

พจน์	รูปโดดเดี่ยว		รูปประกอบคำสรรพนามแสดงเจ้าของ
	สถานะ	รูปผัน	บุรุษ	เอกพจน์		พหูพจน์
				เพศชาย	เพศหญิง	เพศชาย	เพศหญิง
เอกพจน์	ไม่ชี้เฉพาะ	אָב	ที่หนึ่ง	אָבִי		אָבִינוּ
	ชี้เฉพาะ	הָאָב	ที่สอง	אָבִיךָ	אָבִיךְ	אֲבִיכֶם	אֲבִיכֶן
	สมาส	אֲבִי־	ที่สาม	אָבִיו	אָבִיהָ	אֲבִיהֶם	אֲבִיהֶן
พหูพจน์	ไม่ชี้เฉพาะ	אָבוֹת	ที่หนึ่ง	אבותיי \ אֲבוֹתַי		אֲבוֹתֵינוּ
	ชี้เฉพาะ	הָאָבוֹת	ที่สอง	אֲבוֹתֶיךָ	אבותייך \ אֲבוֹתַיִךְ	אֲבוֹתֵיכֶם	אֲבוֹתֵיכֶן
	สมาส	אֲבוֹת־	ที่สาม	אֲבוֹתָיו	אֲבוֹתֶיהָ	אֲבוֹתֵיהֶם	אֲבוֹתֵיהֶן

รากศัพท์ 2

จากแอกแคด 𒉈 (Abu)

คำวิสามานยนาม

אָב (อาวฺ) ช.

1. เดือนที่ห้าในปฏิทินยิว มี 30 วัน เริ่มต้นในระหว่าง 8 กรกฎาคมถึง 7 สิงหาคม และสิ้นสุดในระหว่าง 6 สิงหาคมถึง 5 กันยายน

รากศัพท์ 3

คำนาม

אֵב (เอวฺ) ช. (พหูพจน์ไม่ชี้เฉพาะ איבים \ אִבִּים) [แบบรูป: קֵטֶל]

1. การพอง, การกระจาย
2. ต้นอ่อนของพืชที่งอกในดิน
3. (พหูพจน์) สถานะของการเติบโต, พัฒนาการ