กะหรี่
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | กะ-หฺรี่ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gà-rìi |
ราชบัณฑิตยสภา | ka-ri | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ka˨˩.riː˨˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากภาษาทมิฬ கறி (กร̱ิ, “น้ำข้น, ซอส”)[1]
คำนาม[แก้ไข]
กะหรี่
- แกงชนิดหนึ่ง สีเหลือง ปรุงด้วยเครื่องแกงกะหรี่
- เรียกเครื่องแกงกะหรี่ซึ่งประกอบด้วยขมิ้นและเครื่องเทศอื่น ๆ บดเป็นผงว่า ผงกะหรี่
คำประสม[แก้ไข]
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ตัดมาจาก ช็อกการี หรือ ช็อกกะรี, แรกสุดจากภาษาฮินดี छोकरी (โฉกรี, “เด็กผู้หญิง”) [โชกะรี][1]
คำนาม[แก้ไข]
กะหรี่
คำพ้องความ[แก้ไข]
- ดูที่ อรรถาภิธาน:โสเภณี
คำสืบทอด[แก้ไข]
- → เขมรเหนือ: กลี
อ้างอิง[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/iː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาทมิฬ
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากภาษาทมิฬ
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาทมิฬ
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- อังกฤษ translations
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาฮินดี
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- ศัพท์ภาษาไทยที่หยาบคาย
- th:อาหาร
- th:เครื่องเทศและสมุนไพร
- th:การค้าประเวณี
- th:เพศหญิง