ขาก๊วย
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว [ศัพท์?]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ขา-ก๊วย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǎa-gúai |
| ราชบัณฑิตยสภา | kha-kuai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰaː˩˩˦.kua̯j˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ขาก๊วย