ข้ามไปเนื้อหา

ขีณตฺต

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาบาลี

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ขีณ +‎ ตฺต (แทนศัพท์นามนาม ภาว); ขี +‎ +‎ ตฺต; ขีณตฺต เป็นภาวตัทธิต

คำนาม

[แก้ไข]

ขีณตฺต ก.

  1. ความสิ้นไป, ความหมดไป

การผันรูป

[แก้ไข]

ดูเพิ่ม

[แก้ไข]