ข่มเหง

ภาษาไทย

รากศัพท์

ข่ม +‎ เหง

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ข่ม-เหง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kòm-hěeng
	ราชบัณฑิตยสภา	khom-heng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰom˨˩.heːŋ˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา

ข่มเหง (คำอาการนาม การข่มเหง หรือ ความข่มเหง)

1. (สกรรม) ใช้กำลังรังแกแกล้งทำความเดือดร้อนให้ผู้อื่น

ลูกคำ

• กดขี่ข่มเหง
• ข่มเหงคะเนงร้าย

 

คำแปลภาษาอื่น

ใช้กำลังรังแกแกล้งทำความเดือดร้อนให้ผู้อื่น

• คำเมือง: ᨣᩕ᩵ᩣᩴ (nod) (คร่าํ)
• จีน:

  จีนกลาง: 迫害／迫害 (zh) (pòhài)

• ดัตช์: vervolgen (nl) (เวอร์วลเฅอน์)
• ไทดำ: ꪙꪚꪾꪹꪔꪸꪉ (blt) (นับเตย̂ง)
• ไทใหญ่: ၼိၵ်ႈၸၢၵ်ႈ (shn) (นิ้กจ้าก), ငႅၼ်းသႄး (shn) (แง๊นแส๊)
• ลาว: ຂົ່ມເຫັງ (lo) (ข็่มเหัง)
• อังกฤษ: persecute (en) (เพอร์ซะคยูต)