ข่มเหง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ข่ม-เหง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kòm-hěeng |
| ราชบัณฑิตยสภา | khom-heng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰom˨˩.heːŋ˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]ข่มเหง (คำอาการนาม การข่มเหง หรือ ความข่มเหง)
คำประสม
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ใช้กำลังรังแกแกล้งทำความเดือดร้อนให้ผู้อื่น