ข้ามไปเนื้อหา

คัก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: คก, คก., คั่ก, คึก, คุก, และ คุ๋ก

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์คัก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkák
ราชบัณฑิตยสภาkhak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰak̚˦˥/(สัมผัส)

คำอุทาน

[แก้ไข]

คัก

  1. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกหนัก
  2. เสียงหัวเราะ

คำพ้องความ

[แก้ไข]
(เสียงหัวเราะ): ดูที่ อรรถาภิธาน:ฮ่า ๆ

ภาษาอีสาน

[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์

[แก้ไข]

คัก (คำอาการนาม ความคัก)

  1. มาก
    มักคัก
    ชอบมาก
    ม่วนคัก
    สนุกมาก

ดูเพิ่ม

[แก้ไข]