จู่โจม

ภาษาไทย

รากศัพท์

จู่ +‎ โจม

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		จู่-โจม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jùu-joom
	ราชบัณฑิตยสภา	chu-chom
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕuː˨˩.t͡ɕoːm˧/(สัมผัส)

คำกริยา

จู่โจม (คำอาการนาม การจู่โจม)

1. ตรงเข้าไปถึงตัวอย่างรวดเร็ว

   สกัดกั้นทันนางกลางโพยม จู่โจมจับเป็นไม่เข่นฆ่า

   (รามเกียรติ์ ร. 2 ตอนนางลอย)

2. เข้ากระทำการโดยไม่ให้รู้ตัว

   ตำรวจจู่โจมจับบ่อนพนัน

คำพ้องความ

• โจมจู่