ชิณฺณ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ชรฺ (ธาตุในความแก่, ความคร่ำคร่า) +‎ ; ชิณฺณ เป็นกิริยากิตก์ กัตตุวาจก

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

ชิณฺณ

  1. แก่แล้ว, คร่ำคร่าแล้ว, เสื่อมแล้ว

คำกริยา[แก้ไข]

ชิณฺณ

  1. อดีตกาล พาร์ทิซิเพิลของ ชรติ

กิริยากิตก์[แก้ไข]

ชิณฺณ

  1. เสื่อมแล้ว

การผันรูป[แก้ไข]