ข้ามไปเนื้อหา

ชิณฺณ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาบาลี

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ชรฺ (ธาตุในความแก่, ความคร่ำคร่า) +‎ ; ชิณฺณ เป็นกิริยากิตก์ กัตตุวาจก

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

ชิณฺณ

  1. แก่แล้ว, คร่ำคร่าแล้ว, เสื่อมแล้ว

คำกริยา

[แก้ไข]

ชิณฺณ

  1. อดีตกาล พาร์ทิซิเพิลของ ชรติ

กิริยากิตก์

[แก้ไข]

ชิณฺณ

  1. เสื่อมแล้ว

การผันรูป

[แก้ไข]