ชุ่ย

ดูเพิ่ม: ชย และ ชัย

ภาษาไทย

เทียบภาษาจีนยุคกลาง 率 (MC srwijH, “รีบเร่ง, ไม่รอบคอบ”)

การแบ่งพยางค์		ชุ่ย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chûi
	ราชบัณฑิตยสภา	chui
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/t͡ɕʰuj˥˩/^{(สัมผัส)}

ชุ่ย (คำอาการนาม ความชุ่ย)

ชุ่ย (คำอาการนาม ความชุ่ย)

ชุ่ย

(โบราณ, ร้อยกรอง) เสือก สิ่งใดสิ่งหนึ่ง ไป, เสือกสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้
อ้ายพลายแก้วมิ่งเมืองไม่เงื่องงุย เอางาชุ่ยสอยดาวเข้าราวนม
(ขุนช้างขุนแผน)