ซ้อ
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | ซ้อ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sɔ́ɔ |
ราชบัณฑิตยสภา | so | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sɔː˦˥/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]ซ้อ
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]Gmelina arborea
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ยืมมาจากแต้จิ๋ว 嫂 (so2, “พี่สะใภ้”)[1]; ร่วมเชื้อสายกับเขมร សោ (โส), ลาว ຊໍ້ (ซํ้)
คำนาม
[แก้ไข]ซ้อ
การใช้
[แก้ไข]ปกติใช้โดยชาวไทยเชื้อสายจีน
อ้างอิง
[แก้ไข]- ↑ Joanna Rose McFarland (2021), chapter Chapter 3: Language Contact and Lexical Changes in Khmer and Teochew in Cambodia and Beyond, in Chia, Caroline; Hoogervorst, Tom, editors, Sinophone Southeast Asia: Sinitic Voices across the Southern Seas (Chinese Overseas: History, Literature, and Society; 20 [Open Access])[1], Brill, →ISBN, page 102