ซอ

ดูเพิ่ม: ซอฺ, ซือ, ซือ-, ซื่อ, ซื้อ, และ ซ้อ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ซอ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sɔɔ
	ราชบัณฑิตยสภา	so
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sɔː˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ซ ซ. ทรอ

รากศัพท์ 1

คำนาม

ซอ

1. ตอไม้ไผ่ค่อนข้างยาวที่เหลืออยู่ที่กอ

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨪᩬᩴ (ซอํ), ภาษาเขิน ᨪᩳ (ซอ), ภาษาอีสาน ซอ, ภาษาลาว ຊໍ (ซํ), ภาษาไทลื้อ ᦌᦸ (ซอ̂), ภาษาไทดำ ꪏꪷ (ซํ), ภาษาไทใหญ่ သေႃး (ส๊อ̂, “ขับร้อง”); เทียบภาษาเขมร ទ្រ (ทฺร)

รูปแบบอื่น

• ทรอ

คำนาม

ซอ (คำลักษณนาม คัน)

1. (เครื่องดนตรี) ชื่อเครื่องดนตรีพวกหนึ่งสำหรับสี ในพวกเครื่องสายหรือมโหรี มีคันชักสีให้ดัง

คำเกี่ยวข้อง

ซอด้วง ซอสามสาย ซอสามสายหลิบ ซออู้ ซอปีบ ซอปี๊บ ซอกระป๋อง ซอบั้ง

คำแปลภาษาอื่น

ชื่อเครื่องดนตรีจำพวกหนึ่ง

• อังกฤษ: Thai fiddles

ดูเพิ่ม

• สะล้อ
• ซึง

คำกริยา

ซอ

1. (ร้อยกรอง) ร้องเพลง, ขับร้อง

   ขับซอยอราชเที้ยร ทุกเมือง (ลิลิตพระลอ แบบเรียน)

ภาษาคำเมือง

คำนาม

ซอ

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨪᩬᩴ (ซอํ)