ข้ามไปเนื้อหา

ค่อน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: คอน, ค็อน, และ ค้อน

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
ค็่อน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkɔ̂n
ราชบัณฑิตยสภาkhon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰɔn˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงข้อน

คำกริยา

[แก้ไข]

ค่อน (คำอาการนาม การค่อน)

  1. ติ, ว่าให้สะเทือนใจ

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

ค่อน

  1. มากกว่าครึ่ง, เกือบเต็ม
    ข้าวค่อนหม้อ
    นั่งคอยมาค่อนวัน

คำกริยา

[แก้ไข]

ค่อน (คำอาการนาม การค่อน)

  1. ตัด, ทอน
    บั่นเรือขาดเปนท่อน ค่อนพวนขาดเปนทุ่น
    (ตะเลงพ่าย)
  2. ตี, ทุบ, ข้อน ก็ใช้