ถุน

ดูเพิ่ม: ถัน, ถิน, และ ถิ่น

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ถุน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tǔn
	ราชบัณฑิตยสภา	thun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰun˩˩˦/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ถุล

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากภาษาไหหลำ 吞 (“กลืน”)

คำกริยา

ถุน (คำอาการนาม การถุน)

1. (ภาษาปาก) กินหรือเสพพอแก้ขัด

   ถุนขี้ยา

รากศัพท์ 2

เทียบภาษาไทใหญ่ ထုၼ် (ถุน) (ในคำ ထုၼ်ႁိူၼ်း (ถุนเหิ๊น)), ภาษาพ่าเก ထိုꩫ် (ถึน์) (ในคำ တၞ်ထိုꩫ် (ใตถึน์))

คำนาม

ถุน

1. (โบราณ) พื้น ในคำว่า ใต้ถุน