ข้ามไปเนื้อหา

ป้อง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ปอง, ปอฺง, และ ป่อง

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ไม่ทราบรากศัพท์

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
ป็้อง
การแผลงเป็นอักษรโรมันไพบูลย์พับบลิชชิงbpɔ̂ng
ราชบัณฑิตยสภาpong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pɔŋ˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

ป้อง (คำอาการนาม การป้อง)

  1. บังเพื่อกักหรือกั้นไว้

คำสืบทอด

[แก้ไข]
  • ลาว: ປ້ອງ (ป้อง)

ภาษากะเหรี่ยงโปเหนือ

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ป้อง

  1. หน้าต่าง