เกี้ยว

ดูเพิ่ม: เกียว, เกี่ยว, และ เกี๊ยว

ภาษาไทย

เกี้ยว (เครื่องประดับบนศีรษะ)

เกี้ยว (ผ้าคาดพุง)

เกี้ยว (คานหาม)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เกี้ยว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gîao
	ราชบัณฑิตยสภา	kiao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kia̯w˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

เทียบอังกฤษ crown

คำนาม

เกี้ยว

1. เครื่องประดับลักษณะเป็นวงคล้ายพวงมาลัยสำหรับสวมจุก
2. เครื่องประดับที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น

คำเกี่ยวข้อง

คำเกี่ยวข้อง

• เกี้ยวเกไล
• เกี้ยวคอไก่
• เกี้ยวชฎา
• เกี้ยวนวม

| width=1% | |bgcolor="#f9f9f9" valign=top align=left width=33%|

• เกี้ยวประทีป
• เกี้ยวลอมพอก
• เกี้ยวลาย

| width=1% | |bgcolor="#F9F9F9" valign=top align=left width=48%|

• ผ้าเกี้ยว
• พระเกี้ยว
• สวมเกี้ยว

รากศัพท์ 2

คำนาม

เกี้ยว

1. ผ้าคาดพุงสำหรับขุนนาง

คำกริยา

เกี้ยว (คำอาการนาม การเกี้ยว)

1. รัด, พันแน่น, ติดแน่น

   เพราะประพฤติมันเกี้ยว เกี่ยงร้ายแกมดี

   -- โคลงโลกนิติ

2. พูดให้รักในเชิงชู้สาว, พูดแทะโลม, พูดเลียบเคียงเพื่อให้สมปรารถนา

คำเกี่ยวข้อง

• เกี้ยวพาน
• เกี้ยวพาราสี
• แก้เกี้ยว

รากศัพท์ 3

ยืมมาจากหมิ่นใต้ 轎 (kiāu / kiō / kiau)

คำนาม

เกี้ยว

1. คานหามของจีนชนิดหนึ่ง