พิรุธ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต विरुद्ध (วิรุทฺธ) หรือภาษาบาลี วิรุทฺธ

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์พิ-รุด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpí-rút
ราชบัณฑิตยสภาphi-rut
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰi˦˥.rut̚˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

พิรุธ (คำอาการนาม การพิรุธ)

  1. ผิดปรกติ, มีอาการน่าสงสัย

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

พิรุธ (คำอาการนาม ความพิรุธ)

  1. ที่ผิดปรกติ, ที่มีอาการน่าสงสัย

คำนาม[แก้ไข]

พิรุธ

  1. ความผิดปรกติ, ความน่าสงสัย