รัฐ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาบาลี รฏฺ; เทียบภาษาสันสกฤต राष्ट्र (ราษฺฏฺร)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ}		รัด	[เสียงสมาส] รัด-ถะ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rát	rát-tà-
	ราชบัณฑิตยสภา	rat	rat-tha-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/rat̚˦˥/(สัมผัส)	/rat̚˦˥.tʰa˨˩./
คำพ้องเสียง แก้ไข		รัช รัชต์ รัชน์ รัด รัต รัตน์ รัถ

คำนาม

รัฐ

1. แคว้น

   รัฐปาหัง

2. บ้านเมือง

   กฎหมายสูงสุดของรัฐ

3. ประเทศ

   รัฐวาติกัน

การใช้

เมื่อ รัฐ- เติมหน้าคำ อ-/อา- จะเปลี่ยนรูปเป็น รัฏฐ-

คำประสม

• เครือรัฐ
• เจ้าหน้าที่ของรัฐ
• ที่ดินของรัฐ
• นครรัฐ
• นิติรัฐ
• ประมุขแห่งรัฐ
• มลรัฐ
• รัฏฐาธิปไตย
• รัฏฐาธิปัตย์
• รัฏฐาภิบาล
• รัฏฐาภิปาลโนบาย
• รัฐกันชน
• รัฐการ
• รัฐกิจ
• รัฐชาติ
• รัฐทูต
• รัฐธรรมนูญ
• รัฐบัญญัติ
• รัฐบาล
• รัฐบุรุษ
• รัฐประศาสน์
• รัฐประหาร
• รัฐพิธี
• รัฐมนตรี
• รัฐวิสาหกิจ
• รัฐศาสตร์
• รัฐสภา
• รัฐเอกราช
• ราชรัฐ
• สมาพันธรัฐ
• สยามรัฐ
• สหพันธรัฐ
• สหรัฐ
• สาธารณรัฐ
• อุตมรัฐ

 

คำแปล

แคว้น

• ไทใหญ่: ၸိုင်ႈ (shn) (จึ้ง)

ดูเพิ่ม

• ราษฎร / ราษฎร์