ระฆัง
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากบาลี ฆํ, รูปกรรมการกเอกพจน์ของ ฆ (“ระฆัง”)
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | ระ-คัง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rá-kang |
ราชบัณฑิตยสภา | ra-khang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ra˦˥.kʰaŋ˧/(สัมผัส) |
คำนาม
[แก้ไข]ระฆัง (คำลักษณนาม ใบ หรือ ลูก)
- เครื่องใช้ตีให้เกิดเสียงเป็นอาณัติสัญญาณ หล่อด้วยทองเหลือง เป็นต้น รูปคล้ายลูกฟักตัด มีหูติดอยู่ตอนบน
ลูกคำ
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]คำสืบทอด
[แก้ไข]- → ลาว: ລະຄັງ (ละคัง)