ข้ามไปเนื้อหา

bell

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: Bell

ภาษาอังกฤษ

[แก้ไข]
A large bell
A bicycle bell
วิกิพีเดียภาษาอังกฤษมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia en
วิกิพีเดียภาษาอังกฤษมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia en

การออกเสียง

[แก้ไข]

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาอังกฤษกลาง belle, จากภาษาอังกฤษเก่า belle (bell), จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *bellǭ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาฟรีเชียตะวันตก belle, bel, ภาษาดัตช์ bel, ภาษาเยอรมันต่ำ Belle, Bel, ภาษาเดนมาร์ก bjelde, ภาษาสวีเดน bjällra, ภาษานอร์เวย์ bjelle, ภาษาไอซ์แลนด์ bjalla.

คำนาม

[แก้ไข]

bell (พหูพจน์ bells)

  1. ระฆัง, กระดิ่ง
    • 1848, Edgar Allan Poe, "The Bells"
      HEAR the sledges with the bells
      Silver bells!
      What a world of merriment their melody foretells!
  2. เสียงระฆัง
    • 2011 ธันวาคม 18, Ben Dirs, “Carl Froch outclassed by dazzling Andre Ward”, in BBC Sport[1]:
      Referee Steve Smoger was an almost invisible presence in the ring as both men went at it, although he did have a word with Froch when he landed with a shot after the bell at the end of the eighth.
      (กรุณาเพิ่มคำแปลของวลีหรือประโยคตัวอย่างนี้)
  3. (โดยหลัก บริเตน, ไม่ทางการ) การโทรศัพท์
    I’ll give you a bell later.
  4. กริ่ง, ออด
  5. (ดนตรี) The flared end of a brass or woodwind instrument.
  6. (nautical) Any of a series of strokes on a bell (or similar), struck every half hour to indicate the time (within a four hour watch)
  7. The flared end of a pipe, designed to mate with a narrow spigot.
  8. (การคอมพิวเตอร์) อักขระเบลล์ (ทำให้คอมพิวเตอร์เกิดเสียงตู๊ด 1 ครั้ง)
  9. วัตถุอื่นที่มีรูปร่างคล้ายระฆัง
  10. (สถาปัตย์) The part of the capital of a column included between the abacus and neck molding; also used for the naked core of nearly cylindrical shape, assumed to exist within the leafage of a capital.
  11. กระดิ่งจักรยาน
  12. (สกอตแลนด์, โบราณ) ฟอง
    • 1828, James Hogg, Mary Burnet
      He swam to the place where Mary disappeared but there was neither boil nor gurgle on the water, nor even a bell of departing breath, to mark the place where his beloved had sunk.
คำพ้องความ
[แก้ไข]
คำลูกกลุ่ม
[แก้ไข]
Meronyms
[แก้ไข]
Holonyms
[แก้ไข]
Coordinate terms
[แก้ไข]
คำประสม
[แก้ไข]
คำสืบทอด
[แก้ไข]
  • ฮินดีแบบฟีจี: belo
  • ญี่ปุ่น: ベル (beru)
  • เกาหลี: (bel)
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

bell (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม bells, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล belling, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล belled)

  1. (สกรรม) ติดระฆังหรือกระดิ่ง
    Who will bell the cat?
  2. (สกรรม) To shape so that it flares out like a bell.
    to bell a tube
  3. (สแลง, สกรรม) โทรศัพท์
    • 2006, Dominic Lavin, Last Seen in Bangkok:
      "Vinny, you tosser, it's Keith. I thought you were back today. I'm in town. Bell us on the mobile.
      (กรุณาเพิ่มคำแปลของวลีหรือประโยคตัวอย่างนี้)
  4. (อกรรม) To develop bells or corollas; to take the form of a bell; to blossom.
    Hops bell.
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาอังกฤษกลาง bellen, จากภาษาอังกฤษเก่า bellan (to bellow; make a hollow noise; roar; bark; grunt), จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *bellaną (to sound; roar; bark), จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *bʰel- (to sound; roar; bark); ร่วมเชื้อสายกับภาษาสกอต bell (to shout; speak loudly), ภาษาดัตช์ bellen (to bark), ภาษาGerman Low German bellen (to ring), ภาษาเยอรมัน bellen (to bark), ภาษาสวีเดน böla (to low; bellow; roar).

คำกริยา

[แก้ไข]

bell (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม bells, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล belling, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล belled)

  1. (อกรรม) To bellow or roar.
    • 1774, Oliver Goldsmith, A History of the Earth, and Animated Nature:
      This animal is said to harbour in the place where he resides. When he cries, he is said to bell; the print of his hoof is called the slot; his tail is called the single; his excrement the fumet; his horns are called his head [...].
      (กรุณาเพิ่มคำแปลของวลีหรือประโยคตัวอย่างนี้)
    • แม่แบบ:RQ:Kipling Jungle Book
      As the dawn was breaking the Sambhur belled / Once, twice and again!
    • 1872, Robert Browning, Fifine at the Fair:
      You acted part so well, went alɬ-fours upon earth / The live-long day, brayed, belled.
    • 1955, William Golding, The Inheritors, Faber and Faber 2005, page 128:
      Then, incredibly, a rutting stag belled by the trunks.
  2. (สกรรม) To utter in a loud manner; to thunder forth.
คำประสม
[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

bell (พหูพจน์ bells)

  1. The bellow or bay of certain animals, such as a hound on the hunt or a stag in rut.