สดุดี

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต स्तुति (สฺตุติ, การสรรเสริญ); เทียบภาษาบาลี ถุติ (การสรรเสริญ)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์สะ-ดุ-ดี
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsà-dù-dii
ราชบัณฑิตยสภาsa-du-di
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sa˨˩.du˨˩.diː˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

สดุดี

  1. คำยกย่อง, คำสรรเสริญ, (โดยปรกติใช้ในลักษณะเป็นพิธีการ)
    กล่าวสดุดีวีรกรรมของทหาร

คำกริยา[แก้ไข]

สดุดี (คำอาการนาม การสดุดี)

  1. ยกย่อง, สรรเสริญ