สดุดี
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต स्तुति (สฺตุติ, “การสรรเสริญ”); เทียบภาษาบาลี ถุติ (“การสรรเสริญ”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | สะ-ดุ-ดี | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-dù-dii |
| ราชบัณฑิตยสภา | sa-du-di | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.du˨˩.diː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]สดุดี
คำกริยา
[แก้ไข]สดุดี (คำอาการนาม การสดุดี)
- ยกย่อง, สรรเสริญ