สมญา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
กร่อนมาจาก สมัญญา, จากภาษาบาลี สมญฺญา (“ชื่อที่รู้กันเสมอ”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | สม-ยา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǒm-yaa |
ราชบัณฑิตยสภา | som-ya | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /som˩˩˦.jaː˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
สมญา