สมัญญา
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี สมญฺญา (“ชื่อที่รู้กันเสมอ”)
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | สะ-มัน-ยา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-man-yaa |
ราชบัณฑิตยสภา | sa-man-ya | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.man˧.jaː˧/(สัมผัส) |
คำนาม
[แก้ไข]สมัญญา
- ชื่อที่มีผู้ยกย่องหรือตั้งให้
- พระพุทธเจ้าได้รับสมัญญาว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะเป็นผู้ตรัสรู้เองโดยชอบ
- ศาสดาของศาสนาเชนได้รับสมัญญาว่า มหาวีระ เพราะเป็นผู้มีความกล้าหาญมาก