สักกะ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สัก-กะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sàk-gà
	ราชบัณฑิตยสภา	sak-ka
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sak̚˨˩.kaʔ˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากภาษาบาลี ศกฺร, จากภาษาสันสกฤต शक्र (ศกฺร)

คำนาม

สักกะ

1. (ภาษาหนังสือ) พระอินทร์

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาบาลี ศากฺย, จากภาษาสันสกฤต शाक्य (ศากฺย)

คำนาม

สักกะ

1. ชื่อวงศ์กษัตริย์วงศ์หนึ่งในเมืองกบิลพัสดุ์

คำพ้องความ

• ศากยะ