อธิป

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต अधिप (อธิป) หรือภาษาบาลี อธิป

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์อะ-ทิบ[เสียงสมาส]
อะ-ทิ-ปะ-
[เสียงสมาส]
อะ-ทิบ-ปะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงà-típà-tí-bpà-à-típ-bpà-
ราชบัณฑิตยสภาa-thipa-thi-pa-a-thip-pa-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔa˨˩.tʰip̚˦˥/(สัมผัส)/ʔa˨˩.tʰi˦˥.pa˨˩.//ʔa˨˩.tʰip̚˦˥.pa˨˩./

คำนาม[แก้ไข]

อธิป

  1. พระเจ้าแผ่นดิน
  2. นาย, หัวหน้า, ผู้เป็นใหญ่

การใช้[แก้ไข]

มักใช้พ่วงท้ายศัพท์ เช่น นราธิป ชนาธิป, แต่เมื่อนำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยสระ มักใช้ อธิบ เช่น นราธิเบศร์ นราธิเบนทร์