อธิป

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต अधिप (อธิป) หรือภาษาบาลี อธิป

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		อะ-ทิบ	[เสียงสมาส] อะ-ทิ-ปะ-	[เสียงสมาส] อะ-ทิบ-ปะ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	à-típ	à-tí-bpà-	à-típ-bpà-
	ราชบัณฑิตยสภา	a-thip	a-thi-pa-	a-thip-pa-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔa˨˩.tʰip̚˦˥/(สัมผัส)	/ʔa˨˩.tʰi˦˥.pa˨˩./	/ʔa˨˩.tʰip̚˦˥.pa˨˩./

คำนาม

อธิป

1. พระเจ้าแผ่นดิน
2. นาย, หัวหน้า, ผู้เป็นใหญ่

การใช้

มักใช้พ่วงท้ายศัพท์ เช่น นราธิป ชนาธิป, แต่เมื่อนำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยสระ มักใช้ อธิบ เช่น นราธิเบศร์ นราธิเบนทร์