ข้ามไปเนื้อหา

อภัย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: อภย และ อุภัย

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต अभय (อภย), จากภาษาบาลี อภย; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ອະໄພ (อะไพ), ภาษาเขมร អភ័យ (อภัย); เหมือนกับ +‎ ภัย

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์อะ-ไพ[เสียงสมาส]
อะ-ไพ-ยะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงà-paià-pai-yá-
ราชบัณฑิตยสภาa-phaia-phai-ya-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔa˨˩.pʰaj˧/(สัมผัส)/ʔa˨˩.pʰaj˧.ja˦˥./

คำนาม

[แก้ไข]

อภัย

  1. ความไม่มีภัย, ความไม่ต้องกลัว

การใช้

[แก้ไข]

นิยมใช้ประกอบกับคำอื่น เช่น ขออภัย หมายความว่า ขอให้ยกโทษให้ ขออย่าได้ถือโทษ, ให้อภัย หมายความว่า ยกโทษให้

คำกริยา

[แก้ไข]

อภัย (คำอาการนาม การอภัย)

  1. ยกโทษ
    ฉันอภัยให้เธอ