อหิ

ดูเพิ่ม: อห และ อิห

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากสันสกฤต अहि (อหิ) หรือ บาลี อหิ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		อะ-หิ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	à-hì
	ราชบัณฑิตยสภา	a-hi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔa˨˩.hiʔ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

อหิ

1. (ร้อยกรอง) งู

ภาษาบาลี

รูปแบบอื่น

เขียนด้วยอักษรอื่น

• (อักษรละติน) ahi
• (อักษรพราหมี) 𑀅𑀳𑀺 (อหิ)
• (อักษรเทวนาครี) अहि (อหิ)
• (อักษรเบงกอล) অহি (อหิ)
• (อักษรสิงหล) අහි (อหิ)
• (อักษรพม่า) အဟိ (อหิ) หรือ ဢႁိ (อหิ)
• (อักษรไทย) อะหิ
• (อักษรไทธรรม) ᩋᩉᩥ (อหิ)
• (อักษรลาว) ອຫິ (อหิ) หรือ ອະຫິ (อะหิ)
• (อักษรเขมร) អហិ (อหิ)
• (อักษรจักมา)

รากศัพท์ 1

จากสันสกฤต/สันสกฤตพระเวท अहि (อหิ) จากอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *h₁ógʷʰis

คำนาม

อหิ ช.

1. งู

การผันรูป

ตารางการผันรูปของ "อหิ" (เพศชาย)

การก \ พจน์	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (ปฐมา)	อหิ	อหโย หรือ อหี
กรรมการก (ทุติยา)	อหิํ	อหโย หรือ อหี
กรณการก (ตติยา)	อหินา	อหีหิ หรือ อหีภิ
สัมปทานการก (จตุตถี)	อหิสฺส หรือ อหิโน	อหีนํ
อปาทานการก (ปัญจมี)	อหิสฺมา หรือ อหิมฺหา	อหีหิ หรือ อหีภิ
สัมพันธการก (ฉัฏฐี)	อหิสฺส หรือ อหิโน	อหีนํ
อธิกรณการก (สัตตมี)	อหิสฺมิํ หรือ อหิมฺหิ	อหีสุ
สัมโพธนการก (อาลปนะ)	อหิ	อหโย หรือ อหี

รากศัพท์ 2

อสฺ +‎ อ

คำกริยา

อหิ (อสฺ ธาตุ + -หิ ปัญจมีวิภัตติ)

1. บุรุษที่สอง เอกพจน์ มาลาสั่ง กรรตุวาจกของ อตฺถิ (“เป็น, อยู่, คือ”)

อาขยาต

อหิ

1. (ตฺวํ อหิ) อันว่าท่านเป็นสิ, อยู่สิ

---