อิง
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʔiːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ອີງ (อีง), ภาษาไทลื้อ ᦀᦲᧂ (อีง), ภาษาคำเมือง ᩋᩥ᩠ᨦ (อิง), ภาษาเขิน ᩋᩥ᩠ᨦ (อิง), ภาษาไทใหญ่ ဢိင် (อิง), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง ing, ภาษาจ้วง ing
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | อิง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ing |
ราชบัณฑิตยสภา | ing | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔiŋ˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | อิงค์ |
คำกริยา[แก้ไข]
อิง (คำอาการนาม การอิง)