ဢိင်

ดูเพิ่ม: အိုင်, ဢိုင်ႇ, ဢိူင်ႇ, ဢူင်, และ ဢူင်ႈ

ภาษาไทใหญ่

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʔiːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย อิง, ลาว ອິງ (อิง) หรือ ອີງ (อีง), คำเมือง ᩋᩥ᩠ᨦ (อิ‍ง), เขิน ᩋᩥ᩠ᨦ (อิ‍ง), ไทลื้อ ᦀᦲᧂ (อีง)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ʔiŋ˨˦/
• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: อ๋ิง
• สัมผัส: -iŋ

คำกริยา

ဢိင် • (อิง) (คำอาการนาม လွင်ႈဢိင်)

1. (สกรรม) อิง, พิง, พึ่งพา, อาศัย, ไว้วางใจ, ทำตาม