เก

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gee
	ราชบัณฑิตยสภา	ke
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/keː˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		เกย์

คำคุณศัพท์

เก (คำอาการนาม ความเก)

1. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ

   ฟันเก

   ขาเก

2. ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ
3. เกะกะ, เกเร

คำเกี่ยวข้อง

• ขาเก
• เหยเก

คำกริยา

เก (คำอาการนาม การเก)

1. (ภาษาปาก) ท้าพนันด้วยการเสนอเงินเดิมพันสูงขึ้นเรื่อย ๆ

   ตานี้ฉันเกหมดหน้าตัก ใครไม่สู้ก็หลบไป

คำเกี่ยวข้อง

• เกทับ

ภาษาแสก

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *keːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย แก่, ภาษาคำเมือง ᨠᩯ᩵ (แก่), ภาษาลาว ແກ່ (แก่), ภาษาไทใหญ่ ၵႄႇ (แก่), ภาษาจ้วง geq

คำคุณศัพท์

เก

1. แก่ (ไม่อ่อน, ไม่หนุ่มสาว)