เก
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gee |
| ราชบัณฑิตยสภา | ke | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /keː˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | เกย์ | |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]เก (คำอาการนาม ความเก)
- ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ
- ฟันเก
- ขาเก
- ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ
- เกะกะ, เกเร
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]เก (คำอาการนาม การเก)
- (ภาษาปาก) ท้าพนันด้วยการเสนอเงินเดิมพันสูงขึ้นเรื่อย ๆ
- ตานี้ฉันเกหมดหน้าตัก ใครไม่สู้ก็หลบไป
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]ภาษาแสก
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *keːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย แก่, คำเมือง ᨠᩯ᩵ (แก่), ลาว ແກ່ (แก่), ไทใหญ่ ၵႄႇ (แก่), จ้วง geq
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]เก
- แก่ (ไม่อ่อน, ไม่หนุ่มสาว)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/eː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- ศัพท์ภาษาแสกที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาแสกที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาแสก
- คำคุณศัพท์ภาษาแสก