เก๊

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เก, เก̂, และ เก๋

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว (gê2)[1]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เก๊
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgée
ราชบัณฑิตยสภาke
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/keː˦˥/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

เก๊ (คำอาการนาม ความเก๊)

  1. ปลอมหรือเลียนแบบเพื่อให้หลงผิดว่าเป็นของแท้, ไม่ใช่ของแท้, ไม่ใช่ของจริง
    เราใส่ของเก๊ ไปไหนไม่ต้องกลัวโจรปล้น
    ทองเก๊
    ธนบัตรเก๊
  2. โดยปริยายหมายความว่าไม่มีราคา, ใช้การไม่ได้
  3. เกเร, ใช้การไม่ได้
    เด็กคนนี้เก๊จริง ๆ ใช้ทำอะไรก็ไม่ได้เรื่อง

อ้างอิง[แก้ไข]