ข้ามไปเนื้อหา

เกย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เกย์ และ เกีย

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์เกย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgəəi
ราชบัณฑิตยสภาkoei
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kɤːj˧/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

เกย

  1. ชื่อมาตราหรือแม่ ซึ่งเรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว สะกด
  2. เกยขนาดเล็กเคลื่อนย้ายไปได้ สำหรับเจ้านายใช้เป็นที่เสด็จขึ้นหรือลงพาหนะ
  3. นอกชานหรือพื้นซึ่งสูงขึ้นที่เรียกว่า เนินปราสาทหรือ โคกปราสาท เพราะการก่อสร้างนิยมสร้างบนพื้นที่ถมสูงมีสภาพเป็นนอกชาน

คำพ้องความ

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

เกย (คำอาการนาม การเกย)

  1. แล่นหรือเสือกขึ้นไปค้างอยู่พาดอยู่, ถูกซัดหรือลากขึ้นไปติดอยู่ค้างอยู่
    เรือเกยฝั่ง
  2. พาดทับเฉพาะชายหรือริม
    ปูเสื่อเกยกัน

คำประสม

[แก้ไข]

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์

[แก้ไข]

เกย (คำอาการนาม กำเกย หรือ ความเกย)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨣᩮᩥ᩠ᨿ (เคิย)