เกย
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | เกย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gəəi |
ราชบัณฑิตยสภา | koei | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kɤːj˧/(สัมผัส) |
คำนาม
[แก้ไข]เกย
- ชื่อมาตราหรือแม่ ซึ่งเรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ย สะกด
- เกยขนาดเล็กเคลื่อนย้ายไปได้ สำหรับเจ้านายใช้เป็นที่เสด็จขึ้นหรือลงพาหนะ
- นอกชานหรือพื้นซึ่งสูงขึ้นที่เรียกว่า เนินปราสาทหรือ โคกปราสาท เพราะการก่อสร้างนิยมสร้างบนพื้นที่ถมสูงมีสภาพเป็นนอกชาน
คำพ้องความ
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]เกย (คำอาการนาม การเกย)
- แล่นหรือเสือกขึ้นไปค้างอยู่พาดอยู่, ถูกซัดหรือลากขึ้นไปติดอยู่ค้างอยู่
- เรือเกยฝั่ง
- พาดทับเฉพาะชายหรือริม
- ปูเสื่อเกยกัน
คำประสม
[แก้ไข]ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]เกย (คำอาการนาม กำเกย หรือ ความเกย)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨣᩮᩥ᩠ᨿ (เคิย)