เกเรเกตุง
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เก-เร-เก-ตุง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gee-ree-gee-dtung |
| ราชบัณฑิตยสภา | ke-re-ke-tung | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /keː˧.reː˧.keː˧.tuŋ˧/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]เกเรเกตุง
- (ภาษาปาก) ไม่เอางานเอาการ, ไม่เอาเรื่องเอาราว
- ไม่เอาใจใส่การเรียน ไปเรียนบ้างไม่ไปบ้าง (ใช้กับเด็ก)[1]
- เด็กคนนี้เมื่อเล็ก ๆ เกเรเกตุง แต่โตขึ้นก็เอาตัวรอดได้
อ้างอิง
[แก้ไข]- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 16.